Πρὸ τοῦ 2007, ὅταν ἐπρόκειτο νἀρθῇ στὴν Ἀθήνα ὁ πάπας Ῥώμης Βοϊτύλα (δὲν θυμοῦμαι ἀκριβῆ ἡμερομηνία) εἶχε δημοσιευθῆ σὲ καθημερινὴ ἐφημερίδα ἡ μελέτη μου Παποστάσιο. τὸ 2007 κάποιοι φίλοι μου Χριστιανοὶ μοῦ ζήτησαν νὰ ἐπιτρέψω νὰ ἐπανεκδώσουν τὴ μελέτη μου ἐκείνη σὲ εἰδικὸ φυλλάδιο, τὸ ὁποῖο νὰ διανείμουν δωρεὰν σ᾽ ὅλη τὴν Ἑλλάδα καὶ σ᾽ ἄλλες ὀρθόδοξες χῶρες, καὶ τοὺς ἐπέτρεψα ἐντελῶς ἀφιλοκερδῶς. καὶ τυπώθηκε σὲ πολλὲς χιλιάδες (νομίζω 15.000). οἱ χορηγοὶ τῆς δαπάνης ἀνέθεσαν τὴν ἐκτύπωσί της σὲ κάποιον τυπογράφο στὰ Τρίκαλα λεγόμενο Λαυρέντιο Ντετζιόρτζιο. τὸ 2008 ἐπαναδημοσίευσα τὸ Παποστάσιο στὸ τεῦχος 1 τῶν Μελετῶν μου.

Ἀρχὲς Μαΐου τοῦ 2010 μοῦ τηλεφώνησε κάποιος, καὶ μοῦ εἶπε ὅτι λέγεται Ντετζιόρτζιο κι ὅτι εἶναι «ἐκδότης» τοῦ φυλλαδίου μου Παποστάσιο, καὶ μοῦ ζήτησε νὰ συμμετάσχω στὴν ἀντιπαπικὴ ἡμερίδα ποὺ θὰ γινόταν (καὶ ἔγινε) στὴν Πάφο τῆς Κύπρου στὶς 22-5-2010. τοῦ εἶπα ὅτι δὲν μπορῶ νὰ πάω στὴν Κύπρο. μοῦ ζήτησε, ἂν μπορῶ, νὰ τοῦ στείλω μιὰ εἰσήγησί μου νὰ τὴ διαβάσῃ αὐτὸς ὡς δική μου. δέχτηκα καὶ τοῦ ἔστειλα σὲ 5 μέρες τὴν εἰσήγησί μου Η ΑΣΥΛΙΑ ΤΗΣ ΑΚΟΛΑΣΙΑΣ ΩΣ ΥΨΙΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ· διότι ἡ ἀποστολή της ἦταν ἐπείγουσα. ἔχοντας ὑπ᾽ ὄψι μου ὅτι ὁ χρόνος, ποὺ θὰ παραχωρηθῇ στὴν ἡμερίδα γιὰ τὴν ἀνάγνωσι τῆς εἰσηγήσεώς μου, ἐνδέχεται νὰ εἶναι λίγος, τοῦ εἶπα στὸ τηλέφωνο ἐν ἀνάγκῃ νὰ κόψῃ, μόνο κατὰ τὴν ἀνάγνωσι, μερικὰ κομμάτια της, ὅσα κρίνῃ ὁ ἴδιος, γιὰ νὰ χωρέσῃ στὸν ἐνδεχομένως σύντομο χρόνο, ποὺ θὰ παραχωρηθῇ γι᾽ αὐτήν. ἔτσι γίνεται συχνὰ στὰ ἐπιστημονικὰ συνέδρια. συμφώνησε.

Τὸ 2013 δημοσίευσα τὴ μελέτη μου αὐτή, Η ΑΣΥΛΙΑ ΤΗΣ ΑΚΟΛΑΣΙΑΣ ΩΣ ΥΨΙΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ, ἀκέραιη στὸ τεῦχος 11 τῶν Μελετῶν μου. στὶς 28-3-2015 κάποιος μοῦ ἔδωσε ἕνα περιοδικὸ τοῦ Λ. Ντετζιόρτζιο λεγόμενο «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος - περιοδικὴ ἔκδοσι γιὰ τὴν ἁγία Ὀρθοδοξία μας» καὶ φερόμενο ὡς τεῦχος 2 (σελ. 61 - 68) ἐκδεδομένο τὸν… «Μάρτιο - Ἀπρίλιο τοῦ 2010»! δηλαδὴ ἕναν ἢ δύο μῆνες πρὶν ἀπὸ τὴν ἡμερίδα τῆς Πάφου, πρὶν γράψω τὴ μελέτη αὐτή, πρὶν μοῦ τὴ ζητήσῃ ὁ Ντετζιόρτζιο! τὸν ὁποῖο, ὑπ᾽ ὄψιν, δὲν ἔχω δῆ ποτέ μου. καὶ σ᾽ αὐτὸ τὸ περιοδικὸ εἶδα δημοσιευμένη τὴ μελέτη - εἰσήγησί μου ἀνακατεμένη μὲ ἄλλα κείμενα, μὲ ἄλλον τίτλο, καὶ μὲ δυὸ ὀνόματα συγγραφέων, τὸ δικό μου καὶ τοῦ Ντετζιόρτζιο! καὶ δημοσιεύεται φοβερὰ νοθευμένη.

1. Ἀπὸ τὸ ἀρχικό μου κείμενο ὁ Ντετζιόρτζιο ἔκοψε καὶ πέταξε τὸ 64% κι ἄφησε μόνο τὸ 36%.

2. Ἄλλαξε τὸν τίτλο τῆς μελέτης - εἰσηγήσεώς μου, κάνοντάς τον «Διαχρονικὸ φαινόμενο ἡ εἰδικὴ διαστροφὴ στὸν παπισμό». μέσα στὸν πρόσθετο πρόλογό του μνημονεύει μὲ μικρὰ γράμματα καὶ τὸν τίτλο ποὺ εἶχα βάλει στὴ μελέτη μου ἐγώ· «Ἡ ἀσυλία τῆς ἀκολασίας ὡς ὕψιστο δόγμα τῆς θρησκείας τοῦ Βατικανοῦ».

3. Στὸ περίπου ἕνα τρίτο τοῦ κειμένου (36%), ποὺ κράτησε, πρόσθεσε περισσότερο δικό του κείμενο. ἔτσι ὁ τελικὸς ἀχταρμᾶς, ποὺ διάβασε στὴν ἡμερίδα ὁ ἴδιος καὶ δημοσιεύει στὸ περιοδικό του, εἶναι κατὰ 53% δικές του κατάσπαρτες προσθῆκες (4 μεγάλες και 5 μικρὲς), καὶ κατὰ 47% δικά μου ὑπολείμματα. (ἐγὼ τοῦ εἶχα ἐπιτρέψει μόνο ν᾽ ἀφαιρέσῃ κομμάτια, ἂν παραστῇ ἀνάγκη, γιὰ νὰ χωρέσῃ ἡ εἰσήγησι στὸ χρόνο, ποὺ θὰ τῆς παραχωρηθῇ κατὰ τὴν ἡμερίδα, ὄχι νὰ προσθέσῃ τίποτε ἢ νὰ τροποποιήσῃ. αὐτὸς ὅμως ἔκανε δικές του προσθῆκες, συνολικὰ μάλιστα ἀρκετὰ μεγαλείτερες ἀπὸ τὰ δικά μου ὑπολείμματα, ποὺ κράτησε, γενόμενος ἔτσι δράστης νοθείας καὶ παραχαράξεως).

4. Στὸν ἀχταρμᾶ, ποὺ ἔφτιαξε ὁ Ντετζιόρτζιο, ἔβαλε τόσο στὴν ἐπιγραφὴ ὅσο καὶ στὴν ὑπογραφὴ τὸν ἐπίτιτλο «Εἰσήγησι τοῦ κ. Κωνσταντίνου Σιαμάκη, φιλολόγου, καὶ τοῦ κ. Λαυρ. Ντετζιόρτζιο, ἐκδότη - συγγραφέα». (ἀξιοπαρατήρητο εἶναι ὅτι παρέλειψε γιὰ μένα τὸ ὅτι εἶμαι δόκτωρ, προφανῶς γιὰ νὰ ἐξισώσῃ τὸν «συγγραφέα» ἑαυτό του μὲ τὸν «φιλόλογο» ἐμένα. γιὰ νὰ μὴν πῶ κι ὅτι καὶ αὐτὸς ὡς «συγγραφεὺς» γίνεται ἀνώτερος ἀπὸ μένα τὸν «φιλόλογο»! τέλος πάντων.).

5. Ἀφῄρεσε ὄλες τὶς παραπομπές μου στ᾿ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ λατινικὰ κείμενα, ποὺ εἶχα χρησιμοποιήσει ὡς πηγές μου. (προφανῶς ἐπειδὴ στὶς δικές του προσθῆκες δὲν ἔχει οὔτε μία παραπομπὴ σὲ κείμενα, ἀλλ᾿ ὅ,τι λέει τὰ λέει ἀπὸ λόγια τῆς ἀρβύλας).

6. Καὶ μέσα στὰ δικά μου κομμάτια, ποὺ κράτησε, ὁ Ντετζιόρτζιο τσοντάρισε δικές του λέξεις - φράσεις, πραγματοποιώντας μιὰ πιὸ ἀφανῆ καὶ ὕπουλη νόθευσι.

7. Ὁ ἀχταρμᾶς, ποὺ μαγείρεψε ὁ Ντετζιόρτζιο μὲ τὰ ὑπολείμματά μου καὶ τὶς προσθῆκες του, ἐν τέλει ἔχει σχεδὸν τὴν ἔκτασι ὁλοκλήρου τοῦ ἀρχικοῦ κειμένου τῆς εἰσηγήσεώς μου. ὁ Ντετζιόρτζιο δηλαδὴ ἀκρωτηρίασε καὶ κατακρεούργησε τὴν εἰσήγησί μου φρικτά, ὄχι γιὰ νὰ χωρέσῃ στὸν ὁλίγο χρόνο τῆς ἀναγνώσεώς της κατὰ τὴν ἡμερίδα, ἀλλὰ μόνο γιὰ νὰ ὑποκαταστήσῃ ὅσα δικά μου πέταξε μὲ δικά του ποὺ ἔχωσε ὡς ὑποκατάστατα· τὶς προσθῆκες του. ἦταν αὐτονόητο ὅτι σ᾿ ὁποιαδήποτε δημοσίευσι πρακτικῶν ἔπρεπε νὰ βάλῃ τὴν εἰσήγησί μου ἀκέραιη ἀπροσαύξητη κι ἀτροποποίητη. αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὑπῆρξε κλασσικὴ περίπτωσι παραχαράξεως καὶ σφετερισμοῦ.

8. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ μὲ πείραξε πιὸ πολὺ εἶναι ὅτι σὲ δικά του κομμάτια ἐπιτίθεται ἑστιασμένα καὶ ὀνομαστὶ ἐναντίον κορυφαίων κληρικῶν καὶ ταγῶν τῆς ἐκκλησίας, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο ἐγὼ οὐδέποτε στὴ ζωή μου ἔκανα, κι ἔτσι στὸν ἀχταρμᾶ αὐτὸς κατώρθωσε νὰ φαίνωμαι ὅτι τὸ πάθος του ἐναντίον ἐκείνων τὸ προσυπογράφω. αὐτὸ βέβαια εἶναι ἰδιαζόντως ἀξιόποινο.

Ἕνα λέω γι᾿ αὐτὸ τὸ ἄτομο, τὸν Λαυρέντιο Ντετζιόρτζιο, τὸν ὁποῖο δὲν εἶδα ποτέ μου κι ὁ ὁποῖος, ὅπως μαθαίνω, εἶναι στὴν καταγωγή του Μαλτέζος, δηλαδὴ Φοίνικας (= Χαναναῖος) + Φράγκος, καὶ πρώην παπικός, καὶ σήμερα εἶναι βαπτισμένος ὀρθόδοξος Χριστιανὸς καὶ μὲ ἰθαγένεια ἑλληνική· Προσέχετε ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ ἄτομο! λυποῦμαι ποὺ ἄργησα ν᾿ ἀντιληφθῶ τὴ νοθεία του.

Δίνω πίνακα τῶν 9 (μεγάλων καὶ μικρῶν) προσθηκῶν του. τὶς πολλὲς καὶ μικρὲς σφῆνες στὰ δικά μου τεμάχια, ποὺ κράτησε, μπορεῖτε νὰ τὶς διαπιστώσετε μὲ ἀντιπαραβολὴ τοῦ ἀθλίου καὶ πλαστογραφικοῦ δημοσιεύματός του πρὸς τὸ δικό μου ἀκέραιο κείμενο ποὺ δημοσίευσα στὶς Μελέτες μου (τεῦχος 11, σελ. 75 - 91). ἡ κατάδειξι τῶν μικρῶν σφηνῶν εἶναι γιὰ τὴν ἡλικία μου ἔργο ἐξοντωτικό· πλησιάζω τὰ 80.

 

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΝΟΘΕΥΤΟΥ

  1. Σελ. 61 - 62· Ἀρχή …… Ἔχουμε λοιπὸν τρεῖς ἐκπλήξεις.

  2. Σελ. 64 - 66α· Ἡ καινοτομία τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀγαμίας …… Ἔστω καὶ ἀκροθιγῶς μερικὰ ἀπὸ αὐτά.

  3. Σελ. 67α· Ἡ ὑποσημείωσι 3.

  4. Σελ. 67β· Λίγο ἀργότερα ὁ πάπας Παῦλος Γ’ (1534 - 49) …… γιὰ νὰ βγάλῃ ὁ καθένας τὸ συμπέρασμά του.

  5. Σελ. 68α· Καὶ ἀποχαλινομένους (sic) ἐπὶ τοῦ προκλητικοῦ Ῥάτσιγκερ.

  6. Σελ. 68α· Μὲ τὴν ἐκκαθάρισι τῆς κόπρου τοῦ παπισμοῦ.

  7. Σελ. 68α-β· Ἄλλωστε φρόντισε ὁ παπισμὸς …… καὶ πάσης ἀκολασίας σὲ ἀρετές!

  8. Σελ. 68β· καὶ κάνουν κάθε ἑνωτικὴ προσπάθεια «ἵνα τὰ πάντα ἐν [τῇ ἑωσφορικῇ] ἀκολασίᾳ ἓν ὦσι».

  9. Σελ. 68· ἀπὸ τὴν ἀσφυκτικὴ δυσοσμία τῆς λατινοφρόνου (sic) καὶ οἰκουμενιστικῆς παρουσίας τους.