Ἄλλοτε μερικοὶ μὲ ῥώτησαν γιατί σὲ μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅπως στὴ Λαύρα, ἢ σὲ ναοὺς ὅπως στὴ Σιάτιστα καὶ στὴ Μονὴ Φιλανθρωπηνῶν στὸ νησὶ τῆς λίμνης τῶν Ἰωαννίνων, κι ἀλλοῦ, ΄΄ἁγιογραφοῦνται΄΄, μὲ φωτοστέφανα μάλιστα, οἱ εἰδωλολάτρες ἀρχαῖοι Ἕλληνες Σόλων, Σωκράτης, Πλάτων, Πλούταρχος, καὶ ἄλλοι, σὲ νάρθηκες ναῶν ἢ σὲ τράπεζες κοινοβίων˙ κι ἄλλοτε ἄλλοι μοῦ θύμισαν τοὺς ἐν λόγῳ ΄΄ἁγιογραφημένους΄΄ εἰδωλολάτρες, ἀπαντώντας σὲ κάποια δυσμενῆ σχόλιά μου γι’ αὐτοὺς καὶ ἰσχυριζόμενοι, ὅτι ΄΄Νά! ἡ ἐκκλησία αὐτοὺς τοὺς τιμᾷ γιὰ ἁγίους, τοὺς ἔχει φορέσει καὶ φωτοστέφανο΄΄˙ λὲς καὶ ἐκκλησία εἶναι οἱ ἁγιογράφοι ποὺ τοὺς ἁγιογράφησαν. ἀσφαλῶς εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ προειρημένοι εἰδωλολάτρες, ὅπως τὸ λὲν οἱ ἴδιοι στὰ κείμενά τους καὶ μάλιστα μὲ πολλὴ καύχησι, ὑπῆρξαν ἀρσενοκοῖτες σὰν τοὺς Σοδομῖτες κι ἐξυμνηταὶ τοῦ κιναιδισμοῦ καὶ διδάσκαλοι καὶ προπαγανδισταὶ τῆς βδελυρῆς καὶ θεοστυγοῦς αὐτῆς διαστροφῆς. καὶ γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ ἔγραψα ἄλλοτε πολλὰ μὲ πολλὲς μαρτυρίες καὶ παραπομπὲς στὰ ἴδια τους τὰ κείμενα. φυσικὰ ἡ ἀπάντησί μου ἦταν ἁπλῆ καὶ εὐθεῖα˙ ὅτι οἱ ζωγράφοι ποὺ διέπραξαν αὐτὸ στὶς τοιχογραφίες, οἱ ὁποῖες μνημονεύτηκαν, ἦταν ἀσεβεῖς˙ ἤ, τὸ λιγώτερο, δὲν ἤξεραν τί τοὺς γίνεται. γιὰ δὲ τὸ ὅτι τέτοιοι εἶναι οἱ ΄΄ἁγιογράφοι΄΄ ὄχι λίγες φορὲς σᾶς παρουσιάζω καὶ μερικὲς ἄλλες μαρτυρίες.
Πολλοὶ ἀσφαλῶς θὰ ἔχετε διαβάσει σὲ κείμενα τῆς μοναχικῆς φιλολογίας ὅτι κάποιος ἡγούμενος ἤθελε ν’ ἁγιογραφήσῃ τὸ ναὸ τοῦ μοναστηριοῦ του, ἀλλ’ οἱ ἁγιογράφοι τοῦ ζητοῦσαν χρηματικὸ ποσὸ ὑπέρογκο, καὶ δὲν συμφώνησαν. ὅταν τὴν ἄλλη μέρα τὰ χαράματα στὶς ἀκολουθίες τῶν ὡρῶν ὁ ἡγούμενος νύσταξε στὸ στασίδι του κι ἀποκοιμήθηκε, τοῦ ἐμφανίστηκε στ’ ὄνειρό του ὁ ἅγιος τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ ἔδωσε σὲ χρυσᾶ νομίσματα ὅλο τὸ ἀπαιτούμενο γιὰ τὴν ἁγιογράφησι ποσό˙ κι ὅταν ξύπνησε ὁ ἡγούμενος, βρέθηκε μὲ τὰ χρυσᾶ νομίσματα στὰ χέρια. κι ἔστειλε καὶ ξαναφώναξαν τοὺς ἁγιογράφους, καὶ ἡ ἁγιογράφησι τοῦ ναοῦ πραγματοποιήθηκε. δὲν συζητῶ τί ἄλλα συμπεράσματα βγαίνουν ἀπ’ αὐτὴ τὴν ἀφήγησι, ἀλλ’ ἐδῶ βγάζω τὴν πληροφορία ὅτι ἀνέκαθεν ὑπῆρχαν ἁγιογράφοι, ποὺ ἦταν ἄπληστοι θεοκάπηλοι καὶ ποὺ ὅ,τι ἔκαναν τὸ ἔκαναν γιὰ τὸ χρῆμα. καὶ τέτοιοι θεοκάπηλοι βέβαια ἦταν ὑποκείμενα ποὺ μποροῦσαν καὶ ἀρσενοκοῖτες ἀκόμη ν’ ἁγιογραφήσουν, σὰν τὸ Σωκράτη καὶ τὸν Πλάτωνα, προκειμένου ν’ αὐξήσουν τὰ κέρδη τους καὶ νὰ ἐπεκτείνουν τὴν αἰσχροκέρδειά τους.
Ἕνας σεμνὸς ἱερεύς, φίλος μου, ποὺ ἁγιογραφοῦσε τὸν ἤδη ἐν λειτουργίᾳ ναό του, μοῦ ἔλεγε καταγανακτισμένος γιὰ τὸν ἁγιογράφο˙ ΄΄Τὸ γαϊδούρι! θὰ μὲ σκάσῃ! βάζει μὲς στὸ ναὸ τὸ σκύλο του, γιατί΄΄, λέει, ΄΄δὲν μπορεῖ νὰ τὸν ἀποχωριστῇ΄΄, καὶ καπνίζει σὰν ἀράπης ὅλη τὴν ὥρα ποὺ ἁγιογραφεῖ. ζωγραφίζει τὸν Παντοκράτορα, καὶ τοῦ φυσάει τὸν καπνὸ τοῦ τσιγάρου του στὸ πρόσωπο ὅλη τὴν ὥρα. κάθε μέρα μαλλώνω μαζί του γι’ αὐτό. ἀλλ’ αὐτὸς μοῦ λέει˙ ΄΄Ἂν δὲν καπνίζω, δὲν μπορῶ ν’ ἁγιογραφῶ˙ τρέμει τὸ χέρι μου. κι οὔτε μπορῶ γιὰ κάθε τσιγάρο νὰ κατεβαίνω ἀπὸ τὴ σκαλωσιά, ἀπὸ τόσο ὕψος, καὶ νὰ βγαίνω ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, ὅπως θέλεις ἐσύ΄΄. κι ἔτσι καπνίζει τρία πακέτα τσιγάρα τὴν ἡμέρα, καὶ τὰ φυσάει ὁ ἀσεβὴς στὸ πρόσωπο τοῦ Παντοκράτορα. θὰ μὲ σκάσῃ τὸ γαϊδούρι!΄΄. ἡ ΄΄ἡγιασμένη χεὶρ τοῦ ἁγιογράφου΄΄ ἔτρεμε χωρὶς τσιγάρο˙ μόνο μὲ τσιγάρο ἠρεμοῦσε κι ἐμπνεόταν.
Ἕνας γνωστός μου μητροπολίτης μοῦ ἔλεγε μὲ παράπονο˙ ΄΄Παρήγγειλα γιὰ τὴν αἴθουσα ὑποδοχῆς μιὰ μεγάλη φορητὴ εἰκόνα τοῦ μυστικοῦ δείπνου. ὁ ἁγιογράφος μοῦ ζήτησε προκαταβολὴ 1.000.000 δρχ., καὶ τοῦ τὶς ἔδωσα. πέρασαν δυὸ χρόνια, καὶ δὲν μοῦ ἔφερε τίποτε. ὅταν τοῦ τηλεφωνῶ, μοῦ λέει˙ ΄΄Δὲν βρίσκω τὸ κατάλληλο ξύλο˙ ὅταν τὸ βρῶ, θὰ τὴν κάνω τὴν εἰκόνα΄΄. κατάλληλο ξύλο ἤθελε ὁ ἁγιογράφος.
Ὅταν ὁ πρώην Φλωρίνης Αὐγουστῖνος ἦταν ἱεροκήρυκας στὴν Ἀθήνα, θέλησε στὸ πρῶτο του ἵδρυμα καὶ πρώτη ἕδρα τῆς ἀδελφότητός του, Παλαμηδίου 76, στὸ ναΐδιο ποὺ ἦταν ἐπάνω στὴν ταράτσα, νὰ κάνῃ μιὰ εἰκόνα τῶν 40 μαρτύρων. ζοῦσε τότε ὁ Κόντογλου, καὶ τὸν ἔφερε νὰ δῇ καὶ νὰ συμφωνήσουν. ὁ Κόντογλου τοῦ ζήτησε ἕνα ποσὸ ὑπέρογκο, ποὺ τὸν π. Αὐγουστῖνο τὸν ἄφησε κατάπληκτο. δήλωσε λοιπὸν ὅτι δὲν θὰ κάνῃ τὴν εἰκόνα, διότι δὲν εἶχε τέτοιο ποσό. τότε ὁ Κόντογλου τοῦ εἶπε ὅτι αὐτὸ τὸ ποσὸ τὸ ἐννοεῖ, ἀφ’ ὅσον οἱ 40 μάρτυρες θὰ βλέπουν κατάφατσα˙ μπορεῖ ὅμως νὰ τὸ μειώσῃ στὸ μισό, ἂν οἱ μάρτυρες βλέπουν στὰ πλάγια. ΄΄Γιατί;΄΄, τὸν ῥώτησε ὁ π. Αὐγουστῖνος. ΄΄Διότι΄΄, τοῦ λέει ὁ Κόντογλου, ΄΄θὰ φαίνεται τοῦ καθενὸς τὸ ἕνα μόνο αὐτί, τὸ ἕνα μόνο μάτι, καὶ τὸ ἕνα μόνο μάγουλο˙ ἔτσι γλυτώνουμε 40 αὐτιά, 40 μάτια, καὶ 40 μάγουλα, καὶ τὰ μισὰ μαλλιά˙ ἀκριβῶς τὰ μισά λεφτά΄΄. ἐξωργίστηκε ὁ π. Αὐγουστῖνος καὶ τὸν ἔδιωξε ἀμέσως. αὐτὸ τὸ εἶδος θεοκαπηλείας τὸν ἀηδίασε πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὴν ἀλαζονικὴ ἀπληστία τοῦ ἁγιογράφου. μᾶς ἔλεγε συνεχῶς˙ ΄΄Ἀκοῦς ἐκεῖ! χασάπης νὰ ἦταν, δὲν θὰ μιλοῦσε ἔτσι γιὰ τ’ αὐτιὰ καὶ τὰ μάγουλα τῶν μαρτύρων. λὲς καὶ ἦταν ὁ δήμιός τους, κι ἐκεῖνοι σφαχτάρια στὸ τσιγκέλι!΄΄. ὁ ἴδιος ὁ Κόντογλου ἐκτὸς ἀπὸ εἰκόνες φορητὲς καὶ τοιχογραφίες ναῶν, ΄΄βυζαντινὲς΄΄ μάλιστα, ζωγράφιζε καὶ ἄλλα πράγματα. αὐτὸς ζωγράφησε τὶς ἀδιάντροπες τοιχογραφίες τοῦ δημαρχείου Ἀθηνῶν μὲ ὁλόγυμνες Ἀφροδίτες καὶ ἄλλες θεὲς καὶ θεοὺς τῆς εἰδωλολατρίας, μυθολογουμένους ὡς μοιχοὺς καὶ πόρνες καὶ ἀρσενοκοῖτες, ποὺ οἱ ζωγραφιές τους ἀπὸ τὸν Κόντογλου εἶναι καὶ τὰ παλιότερα ἐν Ἑλλάδι πορνό. σὲ μιὰ ἔκθεσι ζωγραφικῆς τοῦ 2003 στὴν Κάζα Μπιάνκα τῆς Θεσσαλονίκης, ὅπου ἐκτέθηκαν ἔργα πολλῶν ζωγράφων, εἶδα καὶ τὴν ΄΄Κλεοπάτρα΄΄ τοῦ Κόντογλου, ἔργο αἰσχροῦ λογισμοῦ καὶ διεστραμμένης φαντασίας. παριστάνεται κατάφατσα (ἀμφὰς) μιὰ ὁλόγυμνη γυναίκα ὄρθια καὶ ἰδιαιτέρως προκλητική, μὲ πολὺ προβεβλημένο καὶ ἀνοιχτὸ μάλιστα τὸ αἰδοῖο της, σὰν ἀνοιχτὸ στόμα, καὶ μὲ τὸ τρίχωμά του διατεταγμένο μ’ ἕναν ἄκρως προκλητικὸ καὶ φαντασιωτικὸ τρόπο, ὥστε τὸ σύνολο τοῦ πίνακος νὰ δείχνῃ σὰν ἡφαίστειο μὲ κρατῆρα τὸ αἰδοῖο τῆς ΄΄Κλεοπάτρας΄΄. βδελυρὸ κι ἀρρωστημένο φαντασιοκόπημα.
Τὸ καλοκαίρι τοῦ 2003 στὴ Διεθνῆ Ἔκθεσι Θεσσαλονίκης, σὲ περίπτερο ἀραβικῆς χώρας, ὅπου ἐκτίθονταν πολλὰ χειροτεχνήματα, ἐκτίθονταν ἀνάμεσα σ’ αὐτὰ καὶ πολλὲς εἰκόνες ἁγίων καὶ ἀγαλματίδια ἐσταυρωμένων καὶ θρηνουσῶν διάκοσμα μὲ πολὺ ἐλεφαντόδοντο καὶ μάργαρο (φίλντισι καὶ σεντέφι), τὰ ὁποῖα πωλοῦνταν. πῆγα κι ἔκανα πὼς παζαρεύω μερικά, χωρὶς ν’ ἀγοράσω. ἤθελα μόνο νὰ ῥωτήσω ποιός τὰ ζωγραφίζει ἢ τὰ γλύφει, καὶ πῆρα αὐτὸ ποὺ ζητοῦσα˙ μοῦ ἔδειξαν τὸν ἕναν ἀπὸ τοὺς τρεῖς Ἄραβες, ποὺ ἦταν στὸ περίπτερο, λέγοντάς μου ὅτι ΄΄Αὐτὸς εἶναι ὁ ζωγράφος καὶ ὁ γλύπτης΄΄. ἔπειτα συζήτησα μὲ τὸν ἴδιο γιὰ τὴ ΄΄βυζαντινὴ΄΄ τεχνοτροπία του στὰ χρωστικὰ εἰκονίσματα καὶ γιὰ τὴν ἀναγεννησιακὴ στὰ γλυπτά. ἀρκετὴ ὥρα μετὰ ἀπὸ τότε ποὺ ἔφυγα σὲ ἄλλο περίπτερο, ἔστειλα ἄλλον ποὺ παζάρευε μαζί τους ἄλλα πράγματα ἐκτὸς ἀπὸ εἰκονίσματα καὶ ἀγαλματίδια, καὶ πάνω στὴ συζήτησι τοὺς ῥώτησε ἂν εἶναι Χριστιανοὶ ἢ μωαμεθανοί. ῥώτησε ἰδιαίτερα καὶ τὸν ἁγιογράφο, ὅπως τὸν εἶχα κατατοπίσει. ὅλοι τους, καὶ ὁ ἁγιογράφος, τοῦ εἶπαν ὅτι εἶναι μουσουλμάνοι. οἱ ἀνεικονικοὶ δηλαδὴ μωαμεθανοί, ποὺ τὸ Κοράνιό τους τοὺς ἀπαγορεύει νὰ ζωγραφίζουν καὶ νὰ γλύφουν, ξέροντας ὅτι οἱ Χριστιανοὶ αὐτὰ τ’ ἀγοράζουν καὶ τὰ προσκυνοῦν, ἁγιογραφοῦν καὶ ἁγιογλύφουν γιὰ τοὺς Χριστιανούς, καὶ τοὺς τὰ πωλοῦν κερδίζοντας ἀπ’ αὐτούς. τὸ ΄΄ἁγιασμένο χέρι τοῦ μωαμεθανοῦ ἁγιογράφου΄΄ εἰσπράττει χριστιανικὸ χρῆμα ἱκανοποιώντας τὶς ὀρθόδοξες λατρευτικὲς ἀνάγκες.
Ξέρω κι ἄλλο μωαμεθανό, ποὺ ἔχει ἁγιογραφήσει περίπου 10 ναοὺς τῶν Ἀθηνῶν καὶ πάρα πολλὲς φορητὲς εἰκόνες κατάσπαρτες στὴν Ἑλλάδα, ἐνῷ ἐκτὸς ἀπὸ μωαμεθανὸς εἶναι καὶ δολοφόνος καὶ λῄσταρχος. ὁ δολοφόνος τῆς τρομοκρατικῆς ὀργανώσεως ΄΄17 Νοέμβρη΄΄, ἐκεῖνος ποὺ συνελήφθη πρῶτος καὶ κατέδωσε τοὺς ἄλλους, ἐκεῖνος ποὺ δολοφόνησε δεκάδες ἀθῴους κι ἀνυποψίαστους ἀνθρώπους καὶ λῄστεψε πάνω ἀπὸ 30 τράπεζες, εἶναι καὶ ἁγιογράφος. ἁγιογράφησε τοὺς προειρημένους ναούς. ὅταν, πολὺ πρὶν ἁγιογραφήσῃ, πῆγε νὰ ἐκπαιδευτῇ ὡς τρομοκράτης καὶ δολοφόνος στὸ Σουδάν, κατὰ τὴν ἐκπαίδευσί του ἔγινε καὶ μωαμεθανός, καὶ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς περιτομῆς του φωτογραφήθηκε φορώντας τὴν ἄσπρη κελεμπία τοῦ νεοφωτίστου. καὶ φυσικὰ αὐτὰ τὰ ὡμολόγησε κι ὁ ἴδιος ῥητῶς. ἐκεῖνες τὶς φωτογραφίες τὶς εἴδαμε ὅλοι δημοσιευμένες στὰ πρωτοσέλιδα τῶν ἐφημερίδων. τὸ ταλαντοῦχο ΄΄ἁγιασμένο χέρι τοῦ ἁγιογράφου΄΄, καὶ μάλιστα τῆς ΄΄βυζαντινῆς΄΄ τεχνοτροπίας τῆς ΄΄γεμάτης εὐλάβεια΄΄, ὅταν δὲν ἁγιογραφοῦσε, πυροβολοῦσε ἀδίστακτα μὲ τὸ πιστόλι τὸ σαρανταπεντάρι στὰ κεφάλια ἀθῴους ἀνθρώπους ποὺ πήγαιναν στὴ δουλειά τους. λέτε ἐκεῖνο ΄΄τὸ ἁγιασμένο χέρι του΄΄ νὰ δίσταζε, ἂν τοῦ κάπνιζε, ν’ ἁγιογραφήσῃ ἀνάμεσα στοὺς ἁγίους καὶ μερικοὺς εἰδωλολάτρες ἀρσενοκοῖτες μὲ φωτοστέφανο, σὰν τὸ Σωκράτη καὶ τὸν Πλάτωνα; λέτε νὰ τὸν συγκρατοῦσε ἡ μωαμεθανική του εὐλάβεια; ἢ μήπως πρέπει νὰ ψαχτοῦν καλὰ οἱ ἁγιογραφίες τοῦ δολοφόνου μουσουλμάνου τρομοκράτου στοὺς ναοὺς τῶν Ἀθηνῶν, μήπως ἀνάμεσα στὶς ἁγιογραφημένες μορφὲς τῶν ἁγίων ἔχουν καὶ τὶς φάτσες τοῦ Μωάμεθ καὶ τῶν χαλίφηδων, ποὺ τὸν διαδέχτηκαν, καὶ τῶν ἐκπαιδευτῶν ποὺ ἐκπαίδευσαν στὸ Σουδὰν τὸ δολοφόνο;
Δυὸ ῥαδιοφωνικοὶ δημοσιογράφοι τῆς Θεσσαλονίκης κάνουν φοβερὲς ῥαδιοφωνικὲς - τηλεφωνικὲς φάρσες σὲ ἀνυπόπτους ἀκροατάς, οἱ ὁποῖοι, ὅταν δέχωνται τὸ τηλεφώνημα, καὶ ἀπαντοῦν, δὲν γνωρίζουν ὅτι ΄΄΄βρίσκονται στὸν ἀέρα΄΄ κι ἀκούγονται ἀπ’ ὅλο τὸν κόσμο. γύρω στὸ πάσχα τοῦ 2008 ἔκαναν σὲ κάποιον τὴν ἀκόλουθη φάρσα. τοῦ τηλεφωνοῦν καὶ τοῦ λένε˙ ΄΄Μάθαμε ὅτι ἔχεις μεγάλο καὶ πανόμορφο σπίτι μὲ πάρκο καὶ πισίνα. εἴμαστε διαφημισταὶ καὶ θέλουμε νὰ γυρίσουμε ἕνα διαφημιστικὸ κινηματογραφικὸ σπὸτ σὲ περιβάλλον ἑνὸς τέτοιου σπιτιοῦ. τὸ σπὸτ γυρίζεται μὲ κορίτσια - καλλονές, Ἑλληνίδες, Ῥωσίδες, Σουηδέζες, Γαλλίδες, Κινεζοῦλες, Φιλιππινέζες, κλπ. κλπ., μὲ πολὺ τολμηρὰ ῥουχαλάκια καὶ μὲ πολὺ τολμηρὲς σκηνές. θὰ χρησιμοποιηθῇ στὸ ἐξωτερικό, ὄχι ποτὲ στὴν Ἑλλάδα. μπορεῖς νὰ μᾶς παραχωρήσῃς γιὰ λίγες ὧρες τὸ ἐξωτικὸ σπίτι σου; μπορεῖς νὰ συμμετάσχῃς καὶ σὺ ὡς πρωταγωνιστὴς ἀνάμεσα στὶς καλλονές;΄΄. ἀπαντάει ἐκεῖνος μὲ κάπως συγκρατημένο ἀλλὰ κι ὁλοφάνερο ἐνθουσιασμό˙ ΄΄Καὶ βέβαια μπορῶ νὰ σᾶς παραχωρήσω τὸ σπίτι μου, καὶ πολὺ θέλω νὰ συμμετάσχω καὶ στὸ παίξιμο. περισσότερα θὰ ποῦμε στὴ συνάντησί μας΄΄. ΄΄Μήπως ἔχεις πρόβλημα μὲ τοὺς γείτονες;΄΄. ΄΄Μὲ τοὺς γείτονες δὲν ἔχω κανένα πρόβλημα. θέλω ὅμως νὰ εἶστε πολὺ διακριτικοὶ μὲ τὸ ἐσωτερικό, διότι ἔχω πρόβλημα μὲ τὸ πελατειακό μου κοινό. εἶμαι ἁγιογράφος ναῶν καὶ εἰκονισμάτων, καὶ …΄΄. οἱ δημοσιογράφοι πάγωσαν. παρ’ ὅλη τὴν κυνικότητά τους καὶ παρ’ ὅλα τὰ γέλια καὶ τὰ σκαμπρόζικα σχόλια, ποὺ ἔκαναν πρὸς τὸ ῥαδιοφωνικὸ κοινό τους ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ θύματος τῆς φάρσας, μετὰ τὸ σημεῖο αὐτὸ ἔδωσαν στὴ φάρσα ἕνα γρήγορο τέλος, χωρὶς νὰ γελοῦν καθόλου.
Σὰν αὐτοὺς λοιπὸν τοὺς ἀνωνύμους καὶ κατωνομασμένους ἁγιογράφους, ποὺ ἀνέφερα, καὶ σὰν τὸν Κόντογλου μὲ τὶς ὁλοτσίτσιδες θεὲς τῆς εἰδωλολατρίας καὶ τὴν αἰσχρὴ φαντασιωτικὴ Κλεοπάτρα, ἦταν κι ἐκεῖνοι ποὺ ΄΄ἁγιογράφησαν΄΄ τοὺς εἰδωλολάτρες Σοδομῖτες, ἁπαξάπαντες δὲ τοῦ καιροῦ τῆς παγανιστικῆς καὶ ἀντιχρίστου ΄΄ἀναγεννήσεως΄΄, καί, ὅπως διαπίστωσα, ὀπαδοὶ καὶ μιμηταί της, ποὺ ἔβαλαν τὰ βδελύγματα τῆς ἐρημώσεως ἑστῶτα ἐν τόπῳ ἁγίῳ, γιὰ νὰ τὰ λατρεύουν οἱ Χριστιανοί. κανένα πρόβλημα γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ποὺ δὲν κλίνομεν γόνυ τῷ Βάαλ˙ τὸ πρόβλημα τὸ ἔχουν οἱ ἀσεβεῖς ἁγιογράφοι καὶ ὅσοι χρησιμοποιοῦν τὰ κατὰ τοὺς προφῆτες βδελυρὰ ἔργα τῶν χειρῶν τους γιὰ στήριγμά τους. γι’ αὐτό, λέω, οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καλὰ θὰ κάνουμε νὰ γίνουμε προσεκτικώτεροι ὀρθοδοξότεροι καὶ βιβλικώτεροι. γιὰ νὰ μὴ μᾶς ἐμπαίζῃ ὁ κάθε θεομπαίχτης, ὁ κάθε ἀρσενοκοίτης, κι ὁ κάθε μωαμεθανός. γιὰ νὰ μὴ μᾶς πωλοῦν τὰ βέβηλα κι ἀκάθαρτα ἔργα τῶν χειρῶν τους γιὰ μαῦρο χαβιάρι καὶ μεταξωτὲς κορδέλλες. μὴ μείνουμε Κάφροι, ποὺ θὰ μᾶς γιαλίζουν στὸ μάτι γιὰ πολύτιμα πετράδια ὅλα τὰ ἔγχρωμα κομματάκια γιαλιοῦ, ποὺ μᾶς προσφέρουν σὲ πανάκριβη τιμὴ διάφοροι ἀσεβεῖς καὶ θεομπαῖχτες καὶ ἀλλόθρησκοι. διότι τὸ ἀντίτιμο ποὺ ἀπαιτοῦν εἶναι ἡ ψυχή μας.
Μελέτες 3 (2008)