Ευρετήριο Άρθρου

 
18. ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΜΑ
 
 
         Ἀπὸ τὸ 1936 κι ἐδῶθε, τὶς χρονιὲς ποὺ μπῆκαν σὲ θεολογικὲς σχολὲς οἱ 100 κυριώτεροι πανεπιστημιακοὶ βιβλικοί, ὁ κάθε μετέπειτα πανεπιστημιακὸς βιβλικὸς μπῆκε σὲ θεολογικὴ σχολὴ μὲ βαθμὸ κατώτερο ἀπὸ τὸ βαθμὸ τοῦ τελευταίου εἰσαχθέντος τὴν ἴδια χρονιὰ σὲ φιλολογικὴ σχολή. ἡ ταξινόμησι αὐτή, ἐδῶ καὶ 40 περίπου χρόνια, φαίνεται ἀπὸ τὴν κοινὴ βαθμολογία τῶν ὑποψηφίων ὅλων τῶν σχολῶν τοῦ ἴδιου κλάδου. πιὸ μπροστὰ εἶναι τεκμαρτὴ ἀναντίρρητα ἀπὸ τὸ ὅτι ἀφ᾽ ἑνὸς σχεδὸν ὅλοι οἱ ὑποψήφιοι τῶν θεολογικῶν σχολῶν ἔδιναν εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις καὶ στὶς φιλολογικές, ὅπου οἱ προειρημένοι βιβλικοὶ ἢ δὲν ἐπέτυχαν ἢ σπανιώτατα ἐπέτυχαν ἀλλ᾽ ἦταν οἱ τελευταῖοι. κι ἂν κανεὶς ἀπὸ τοὺς μετέπειτα βιβλικοὺς δὲν ἔδωσε ἐξετάσεις σὲ φιλολογικὴ σχολή, πάλι φαίνεται ἀπὸ τοὺς διπλανούς του στὴ βαθμολογικὴ κλίμακα τῶν θεολογικῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν δώσει σὲ φιλολογικὲς σχολὲς καὶ ἢ δὲν εἶχαν ἐπιτύχει ἢ ἦρθαν σ᾽ ἐκεῖνες τελευταῖοι. μιλάω μόνο γιὰ τοὺς 100 κυριώτερους πανεπιστημιακοὺς βιβλικοὺς ποὺ μπῆκαν στὶς θεολογικὲς σχολὲς ἀπὸ τὸ 1936 κι ἔπειτα.
         Οἱ γραμματεῖς τῶν σχολῶν ὅπου ἔγινε ἡ σχετικὴ ἔρευνα, καθὼς κουράστηκαν καὶ σκονίστηκαν σ᾽ αὐτὴ πολύ, ἔλεγαν στὸ βουλευτὴ ποὺ τὴν ἔκανε˙ ‘’Κύριε βουλευτά, τί θὰ βγῇ ἀπὸ μιὰ ἔρευνα χωρὶς ἐνδιαφέρον καὶ τελείως ἄκαρπη;’’. ἔλεγαν ἔτσι, ἐπειδὴ δὲν ἤξεραν τί ἀξία ἔχει γιὰ τὴ Βίβλο μιὰ τέτοια ἔρευνα. κι ἐγὼ κουράστηκα πολὺ νὰ πείσω τὸ φίλο μου βουλευτὴ νὰ κάνῃ αὐτὴ τὴν ἔρευνα. ἦταν τὸ μόνο ποὺ ἔχω ζητήσει στὴ ζωή μου ἀπὸ βουλευτή. ὅταν ὅμως τοῦ ἐξήγησα, πείσθηκε. ὁ ἴδιος ἐπὶ πλέον ἐρεύνησα ὅλες τὶς ἐφημερίδες ἀπὸ τὸ 1936 κι ἐδῶθε, οἱ ὁποῖες εἶχαν ἀποτελέσματα εἰσαγωγικῶν ἐξετάσεων στὶς φιλολογικὲς καὶ στὶς θεολογικὲς σχολὲς τῆς Ἑλλάδος. ἡ ἔρευνα αὐτὴ ἔγινε, γιὰ νὰ ξέρουν ὅλοι τόσο τὸ πρωτογενὲς ὑλικὸ τοῦ 100% τῶν ἐν Ἑλλάδι βιβλικῶν - σερβιτόρων τῆς ξένης ἀρνητικῆς κριτικῆς γιὰ τὴ Βίβλο, δηλαδὴ τὶς φυσικὲς δυνατότητές των, ὅσο καὶ τὸ δευτερογενές, δηλαδὴ τὴν ἐπιστημονική τους κατάρτισι.
         Αὐτοὺς πρέπει νὰ τοὺς κρίνετε τόσο στὸ κατ᾽ ἀρχὴν ἐπίπεδό τους ὅσο καὶ στὸ ἐν τέλει μαθησιακό τους κρᾶμα. μὴν τοὺς ἐλέγχετε γιὰ τὶς ‘’ἀπόψεις των’’˙ δὲν εἶναι δικές των. ὅταν θέλετε νὰ ἐλέγχετε ἀπόψεις, ἀναζητήστε τις στὰ βιβλία τῶν ξένων, ποὺ εἶναι οἱ πηγὲς καὶ οἱ τυφλοσῦρτες αὐτωνῶν. ἐκεῖ θὰ τὶς βρῆτε στὴν ἀκριβῆ διατύπωσί τους. οἱ δικοί μας δὲν τὶς καταλαβαίνουν πάντοτε.
         Οἱ ἴδιοι βέβαια δὲν νομίζω ὅτι μποροῦν νὰ καταλάβουν ὅτι δὲν ἔχουν τὴ δυνατότητα καὶ τὸ κῦρος νὰ ἔχουν γιὰ τὴ Βίβλο ἀπόψεις, ἀλλ᾽ αὐτὸ δὲν ἔχει σημασία. σημασία ἔχει ὅτι θὰ καταλάβουν οἱ ἄλλοι. οἱ ἴδιοι δὲν ἔχουν καταλάβει ἀκόμη, οὔτε ἕνας ἕνας οὔτε σὲ κοινὴ προσπάθεια, ὅτι γιὰ ὁποιοδήποτε κείμενο δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν ἀπόψεις ἐκεῖνοι ποὺ δὲν τὸ καταλαβαίνουν. οὔτε, νομίζω, μποροῦν κι αὐτὸ νὰ τὸ καταλάβουν. ἀφήστε τους ὅμως νὰ χαίρωνται. ὁ κάθε τέτοιος μπορεῖ νὰ νιώθῃ εὐτυχισμένος, ὅταν κολυμπάῃ στὸ πέλαγος τῶν περὶ ἑαυτοῦ φαντασιώσεών του.
 

 

Μελέτες 5 (2008)