Ευρετήριο Άρθρου

 
20. Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο - Κ Α Ϊ Μ Α Κ Η Σ
 
      Δ. Καϊμάκη, Θέματα προφητικῆς ἐσχατολογίας, Θεσσαλονίκη 1987.
     Στὴν ἐπιστήμη του ὁ Καϊμάκης μετὰ τὴ βασικὴ καὶ θεμελιώδη κατάρτισί του καὶ προσφορά του προχώρησε μ᾽ αὐτὸ τὸ συγγραμμά του καὶ σὲ ἄκρως ἐξειδικευμένες θεολογικὲς πτήσεις. μὲ βάσι τὴν ἀνοησία τῆς προτεσταντικῆς ἀρνητικῆς κριτικῆς ἐναντίον τῆς Βίβλου γιὰ «Πρωτο - Ἠσαΐα», «Δευτερο - Ἠσαΐα» κλπ., τὴν ὁποία ὁ Καϊμάκης σέβεται ὡς θέσφατο, στὴ σελίδα του 7, προκειμένου νὰ παραθέσῃ τὸ Ἠσ 2,12-17 κατὰ τοὺς Ο’, ἕνα κείμενο 8 ἐντύπων σειρῶν, γιὰ νὰ τὸ «ἐξετάσῃ ἐσχατολογικῶς» καὶ νὰ φτερουγίσῃ σὲ θεολογικὰ ὕψη, κόβει τὸ κομμάτι μὲ ξυράφι ἢ ψαλίδι ἀπὸ τὴν ἔκδοσι τοῦ Rahlfs, τὸ φωτογραφίζει, καὶ βάζει τὸ φὶλμ ἀνάποδα, κολλημένο μὲ κολλητικὴ ταινία, ὁπότε τὸ κείμενο βγαίνει τυπωμένο ἀνάποδα κι ἀριστερόστροφα! ἀπὸ τὰ πολλὰ ἑβραϊκά, ποὺ ξέρει, γυρίζει ἀριστερόστροφα καὶ τὰ ἑλληνικά!
      Αὐτὸ ὅμως τὸ μέρος τῆς φυλλάδας του, μέχρι τὴ σελίδα 55, εἶναι Πρωτο - Καϊμάκης, ἐνῷ ἀπὸ τὴν ἴδια σελίδα ἀρχίζει ὁ Δευτερο - Καϊμάκης, ποὺ ἐξετάζει θεολογικῶς τὸν «Δευτερο - Ἠσαΐα». ὁ Πρωτο - Καϊμάκης παραδίδεται γραμμένος μὲ γράμματα παλιᾶς γραφομηχανῆς, ἐνῷ ὁ Δευτερο - Καϊμάκης εἶναι τυπωμένος μὲ τυπογραφικὰ στοιχεῖα. ἡ τελευταία σελίδα τοῦ Πρωτο - Καϊμάκη, περίπου μισή, ψαλιδισμένη κι αὐτή, τοποθετεῖται στὸ πάνω μέρος τῆς σελίδος τοῦ τελικοῦ διαστρωματικοῦ παρασκευάσματος, ἐνῷ ἡ πρώτη σελίδα τοῦ Δευτερο - Καϊμάκη ἐμφανίζεται ὡς κάτω μέρος τῆς ἴδιας σελίδος τοῦ διαστρωματικοῦ σκευάσματος. τόσο ὁ Πρωτο - Καϊμάκης ὅσο κι ὁ Δευτερο - Καϊμάκης φαντάζονται καὶ οἱ δυὸ ἀπὸ κοινοῦ ὅτι ὁ «Πρωτο - Ἠσαΐας» εἶναι συντάκτης διαφορετικὸς ἀπὸ τὸν «Δευτερο - Ἠσαΐα», δηλαδὴ δύο συντάκτες, ἀκριβῶς σὰν τοὺς δυὸ Καϊμάκες, τὸν Πρωτο -Καϊμάκη καὶ τὸν Δευτερο - Καϊμάκη. πολὺ συμβάλλουν στὴν κοινή τους φαντασίωσι οἱ μπαροῦφες τῶν ξένων, προτεσταντῶν κυρίως, γαυγισταρίων τῆς ἀρνητικῆς κριτικῆς.
    Γι᾽ αὐτὸ πιθανολογῶ ὅτι ὁ «Πρωτο - Ἠσαΐας» εἶχε γράψει ἀρχικὰ τὸ κείμενό του κι αὐτὸς ἀνάποδα, δηλαδὴ γιὰ τοὺς Ἑβραίους δεξιόστροφα, σὰν Ἕλληνας νὰ ποῦμε (ἂν καί, γιὰ ν᾽ ἀκριβολογήσουμε, τὸν καιρὸ τοῦ Ἠσαΐου, ὅπως δείχνει ἡ ἐπιγραφὴ τῆς οἰνοχόης τοῦ Διπύλου καὶ οἱ λίγες ἄλλες ἀπὸ τότε σῳζόμενες ἐπιγραφές, καὶ οἱ Ἕλληνες ἔγραφαν ἀριστερόστροφα), κι ὁ «Δευτερο - Ἠσαΐας» δὲν φρόντισε καθόλου νὰ γυρίσῃ ὀρθὰ ―ἀριστερόστροφα γιὰ τοὺς Ἑβραίους― τὸ φὶλμ τοῦ «Πρωτο - Ἠσαΐου» , ποὺ τὸ εἶχε βάλει ἐκεῖνος ἀνάποδα, ὅπως κι ὁ Δευτερο - Καϊμάκης δὲν φρόντισε κατὰ τὴν ἀναθεώρησι καὶ συμπίλησι τῆς φυλλάδας του νὰ γυρίσῃ ὀρθὰ τὸ φὶλμ τοῦ Πρωτο - Καϊμάκη.
      Μὲ μιὰ Δευτερο - Καϊμάκεια θεολογικὴ πτῆσι μποροῦμε νὰ ὁδηγηθοῦμε στὸ συμπέρασμα ὅτι οἱ δυὸ Ἠσαΐες δὲν χωνεύονταν μεταξύ τους καὶ γι᾽ αὐτὸ «ἔχουν ὑφολογικὲς καὶ θεολογικὲς διαφορές», ὅπως ἀκριβῶς, καὶ σύμφωνα μὲ τὶς σύγχρονες θεολογικὲς τάσεις, δὲν χωνεύονται καὶ οἱ δυὸ Καϊμάκες˙ διότι ἂν χωνεύονταν, ὁ Δευτερο - Καϊμάκης σίγουρα θὰ γύριζε ἀπὸ τὴν ὀρθὴ τὸ ἀνάποδο φὶλμ τοῦ Πρωτο - Καϊμάκη.
       Πάντως στὴ διαστρωματικὴ αὐτὴ φυλλάδα τῶν δύο Καϊμάκων νὰ δῆτε «ἀπόψεις», νὰ δῆτε ἐπιστημονικὸ ὕφος, νὰ δῆτε…! κι ἔπειτα ἰσχυρίζονται μερικοὶ ὅτι δὲν ὑπάρχουν διαστρωματώσεις! πῶς ἔχουμε δύο Καϊμάκες; γιατί νὰ μὴν ἔχουμε καὶ δυὸ Ἠσαΐες;
      Γιὰ τὴν ἀκρίβεια ὅμως ἔχουμε καὶ Τριτο - Καϊμάκη, ὅπως κατὰ τὴν ἄποψι τοῦ Τριτο - Καϊμάκη, ποὺ τὴν ψάρεψε ἀπὸ βιβλία ἄλλων, ὑπάρχει καὶ Τριτο - Ἠσαΐας. διότι οἱ δύο πρῶτοι Καϊμάκες, ὁ Γιαχβικώτερος Πρωτο - Καϊμάκης κι ὁ Ἐλωχιμικώτερος καὶ ἀλχημικώτερος Δευτερο - Καϊμάκης, συμπιλήθηκαν σὲ μία φυλλάδα ἀπὸ ἕναν Δευτερονομικώτερο καὶ Ἱερατικώτερο Καϊμάκη, Διασκευαστὴ ἤτοι Redactora, ὁ ὁποῖος στὸ ἐξώφυλλο τῆς φυλλάδας φέρεται ὡς «λέκτορας». αὐτὸς ἀκριβῶς εἶναι ὁ Τριτο - Καϊμάκης, ὁ ὁποῖος φαίνεται σαφῶς ὅτι ἔχει τὴν ἄποψι, ὅτι ἡ ἑβραϊκὴ γραφὴ κατὰ τὰ χρόνια τοῦ Ἠσαΐου ἦταν ἀνάποδη, δηλαδὴ δεξιόστροφη, διότι ἐπιμένει ― ὁ Τριτο - Καϊμάκης― ν᾽ ἀποδέχεται τὸ ἀνάποδα γυρισμένο φὶλμ τοῦ Πρωτο - Καϊμάκη ὅπως εἶναι. θεολογικὲς διαφοροποιήσεις μεταξὺ Πρωτο - Καϊμάκη, Δευτερο - Καϊμάκη, καὶ Τριτο - Καϊμάκη, διαστρωματωμένες ἀνάμεσα σὲ λίγους κοινοὺς θεολογικοὺς τόπους, ποὺ ἀνήκουν πιθανώτατα σ᾽ ἕνα μεταγενέστερο ἀναθεωρητή˙ πιθανώτατα στὸ στοιχειοθέτη ἢ στὸ μονταριστὴ τοῦ τυπογραφείου. ὁ κοινὸς θεολογικὸς τόπος εἶναι ὅτι καὶ οἱ τρεῖς Καϊμάκες φαντάζονται τὸν προφήτη Ἠσαΐα ἀκριβῶς σὰν τοὺς ἑαυτούς των. αὐτὸ εἶναι γνωστὸ σύνδρομο τῶν συγχρόνων μας ἐν Ἑλλάδι «βιβλικῶν»˙ δὲν μποροῦν νὰ φανταστοῦν οὔτε τοὺς βιβλικοὺς συγγραφεῖς, προφῆτες δηλαδὴ καὶ ἀποστόλους, ἀνώτερους ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, οὔτε τὸν ἑαυτό τους κατώτερο ἀπὸ τοὺς βιβλικοὺς συγγραφεῖς. κατ᾽ αὐτὴν τὴν τόσο μετριόφρονα ἄποψί τους, δυνάμει τοῦ ψυχολογικοῦ νόμου τῆς προβολῆς, τὰ βιβλικὰ κείμενα πρέπει νὰ ἔχουν τὴν τσαπατσουλιὰ καὶ τὴ χαμηλὴ σκέψι τῶν φυλλάδων τῶν ἐν Ἑλλάδι συγχρόνων «βιβλικῶν». καὶ γιατί δηλαδή; ὁ προφήτης Ἠσαΐας εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ τρεῖς μαζὶ Καϊμάκες; μπορεῖτε νὰ τὸ ἀποδείξετε;
 
Μελέτες 6 (2010)